ΑΦΑΝΕΙΣ ΗΡΩΕΣ

                                        

                    Τους προσπερνάς βιαστικά στον δρόμο η αγνοείς την ύπαρξη τους γιατί είναι για χρόνια κριμένοι πίσω από τοίχους. Θα άξιζαν να γραφτούν τα καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία για αυτούς αλλά τις περισσότερες φορές σβήνουν από αυτόν τον κόσμο χωρίς να δώσει κανείς σημασία. Αφανείς ήρωες της καθημερινότητας.  

Που ζεσταίνονται με αυτοσχέδιες εστίες θέρμανσης, σε άθλια παλιά διαμερίσματα, παίζοντας κάθε μέρα την ζωή τους κορόνα γράμματα.

Που ονειρεύονται τα βράδια ξυπνητοί μέσα στις σκιές με το φως των κεριών που παίρνουν από τις εκκλησίες.

Που περιφέρονται τα πρωινά  μέσα στο σπίτι σέρνοντας τις τρύπιες τους παντόφλες και βρέχοντας με τα δάκρυα τους το χαρτί από τις αγγελίες των εφημερίδων.

Που κλείνουν τα βλέφαρα το βράδυ πάνω σε παγκάκια, έχοντας σαν τελευταία εικόνα τα μάτια των περαστικών που τους κοιτάνε βιαστικά για να νιώσουν αυτάρκεια .

Που περιμένουν την στιγμή που θα έρθει κάποιος και θα τους κάνει  να νιώσουν ότι υπάρχουν.

Που ταξιδεύουν μέσα από γραμμένες λέξεις μην βρίσκοντας άλλο τρόπο διαφυγής.

Που κάθονται για ώρες πάνω από το τηλέφωνο περιμένοντας.

Που γυρνάνε άφραγκοι στους δρόμους της πόλης αναζητώντας το  απροσδόκητο.

Που ζούνε πενιχρά γιατί δεν δέχτηκαν να καταπατήσουν τις αρχές και τις αξίες τους.

Που καταπατάνε τον εγωισμό τους, στα πλαίσια της μη διαφημιζόμενης αλληλεγγύης. 

Που αγωνίζονται  χωρίς να έχουν ίση αντιμετώπιση.

Που έχουν ασθένειες που τους κάνουν ενίοτε να εκλιπαρούν  για έναν θάνατο που δεν έρχεται.

Αυτοί και τόσοι άλλοι συνεχίζουν καθημερινά τον ηρωικό αγώνα τους.

Βιβλία όλοι τους διαθέσιμα να τα διαβάσεις, χωμένα και σκονισμένα στα ράφια κάποιας παλιάς βιβλιοθήκης, χωρίς να έχουν προβληθεί ποτέ σε κάποια φαντασμαγορική εκδήλωση.

K.Igano