Η αποθέωση της επιφάνειας

Ζούμε σε μια κοινωνία που αρέσκεται στο να δημιουργεί γρήγορους συλλογισμούς και να περιορίζει τον έπαινο της  στις επιφανειακά επιτυχημένες  φόρμουλες ζωής οι οποίες στο εσωτερικό τους ενίοτε κρύβουν μια απέραντη δυσωδία.

Μπράβο στην Π. που αγόρασε αυτοκίνητο! Ενώ η Π. εγκαταλείπει κάθε ημέρα το αυτοκίνητο της πάνω στα πεζοδρόμια κάνοντας ανυπόφορη την ζωή των αναπήρων και των γονέων με τα καροτσάκια και βάζοντας υποψηφιότητα για την ευθύνη ενός μελλοντικού ατυχήματος.

 Μπράβο στον Γ. που παντρεύτηκε και έκανε παιδιά! Ενώ οι φωνές του Γ. και της γυναίκας του ακούγονται κάθε ημέρα σε όλα τα γύρω οικοδομικά τετράγωνα χτίζοντας το μέλλον των παιδιών τους γεμάτο πληγές και δίνοντας τους τροφή για να μεγαλώσουν σαν δύο υποψήφια περιθωριακά άτομα.

Μπράβο στον Μ. που πήρε προαγωγή! Ενω ο Μ. έχει κάνει χαλί ξεφτισμένο την αξιοπρέπεια των εργαζόμενων που ελέγχει καθημερινά και πήρε την προαγωγή χρησιμοποιώντας υποχθόνια μέσα.

Μπράβο στον Κ. που έκανε σχέση ενώ ο Κ. πέταξε στα σκουπίδια όλους τους φίλους του για αυτή την σχέση.

Και η ηλικιωμένη γυναίκα που ζει μόνη της τόσα χρόνια χωρίς τα απαραίτητα για μια αξιοπρεπή διαβίωση και χωρίς να τα παρατήσει αργοπεθαίνει πατημένη από την αδιαφορία του κόσμου και διψασμένη για έναν δροσιστικό έπαινο.

Η  μητέρα που μεγαλώνει αβοήθητη το παιδί της, παραμελημένη και χωρίς ίχνος επιδοκιμασίας.

Ο άνεργος νέος που ζει πενιχρά γιατί δεν δέχεται να προδώσει τις αρχές και τις αξίες ζει με ένα αποδοκιμαστικό βλέμμα στραμμένο επάνω του.

Αυτή είναι η κοινωνία μας. Μαθημένη να επιδοκιμάζει και να θαυμάζει το βαμμένο με χρυσή μπογιά σάπιο μέταλλο και να αδιαφορεί για τα διαμάντια που κρύβονται θαμμένα λίγα εκατοστά κάτω από το έδαφος δίπλα της .

Κ.Igano